ضمن عرض خیر و مقدم گنخک شیخی، روستایی است از توابع بخش کاکی در شهرستان دشتی استان بوشهر ایران.این روستا مرکز پرورش بزرگانی نظیر آیت‌الله میرزا احمد دشتی نجفی، آیت‌الله میرزا ابراهیم دشتی (منهاج)، آیت‌الله سید مصطفی حسینی دشتی می باشد. این روستا در دهستان کاکی قرار داشته و براساس سرشماری سال ۱۳۸۵ جمعیت آن ۵۶۱ نفر (۱۱۴ خانوار) بوده‌است. ------------------------------------------ شعر محلی گنخکی ------------------------------------------ بیو یا اش هومن یا اش ولاکو بگی اش هوخوتو ریش پلپلاکو ------------------------------------------ بیو جون نه!بیو تا اش نکشسم بیو ئی دل گنر مو عاکلاکو ------------------------------------------ چطو امشو دس آسون مو نیسی؟ تو فکر دین و ایمون مو نیسی ------------------------------------------ هلاکش کردسم چهشی کشنگوت چطو در بند ئی جون مو نیسی ------------------------------------------ مو خا رسوی زنهکا رفتسم که سووهته مث کرهکا رفتسم که ------------------------------------------ سیچه شکل نفهمی خوت مئی تو مو تیتر تو شی خهکا رفتسم که ------------------------------------------ مچک بسن دلم یخ مث تخرگم نفس اندن حلا ری تیک چنگم ------------------------------------------ خولهچه واوسم شی بار دنیا کسی کارم نیارت تا بمرگم ------------------------------------------ دلم یکلادرن کی ت میت بفهمی؟ اوو چش چرچرن کی ت میت بفهمی؟ ------------------------------------------ اجل امشو همه جا سر دم مو مثه سگ زردرن کی ت میت بفهمی؟ ------------------------------------------ بشیم اونجی کسی جامو نواجوت پلیسی جی رچ پامو نواجوت ------------------------------------------ بشیم تر محک واویم هر دتیمو کسی دی جون و بوا بوامو نواجوت ------------------------------------------ خرنجم میزنی ات میت چه واویت همش شام میخنی ات میت چه واویت ------------------------------------------ پری! واگرد دلم خویناشلو ات که ایکد دل میشکنی ات میت چه واویت ------------------------------------------ کیا رفتی که ات نیسن دیاری نه تو خو مو میی نه تو بویاری ------------------------------------------ پری! واگرد بر فایز دواره مو چم فهمی ئی طهری سر مو ماری ------------------------------------------ دست دورِ کِدِ گنتار واکش یه دور دی بِزِه کطّار واکش ------------------------------------------ اذونِ مغرون ، چِش آسمو سرخ بریز خوینِ مو وُ اَفطار واکش ------------------------------------------ اذون صبح چهشات اش مو رمبوند رکوع تیخ برمات اش مو رمبوند ------------------------------------------ نکه حی علی خیر العمل چن؟ نماز کد بالات اش مو رمبوند ------------------------------------------ پره ی وختن که اشم ام نی پکه سم خوم هم جی خوم بلد نیسم پنه سم ------------------------------------------ اگه روزی گذارت هل مو افتا ئی خهکا ری مو دیراکو خفه سم ------------------------------------------ شعر محلی بوشهری/////////////////// ------------------------------------------ بخون خالو بخون دردم گرونن تو صحرای دلم باد خزونن ------------------------------------------ چه خوش بید بال خیس باد بر رو حصیر مدح و خو توی رهرو ------------------------------------------ چه خوش بید وقت واگشتن ز جیلم تنور و بوی نون وسوز گرزم ------------------------------------------ پسین تنگی که شو می‌بست پرده غبار گله غم می‌برد از ده ------------------------------------------ شوا تو شانشین مهمون میوم درنگه شروه نودون میومه ------------------------------------------ درازی شو و طرفی دل انگیز صدای دیر وقت مرغ شو خیز ------------------------------------------ صدای زنگل لالا میومه صدای میل خلخالا میومه ------------------------------------------ حنابندان ماشو یاد داری سیاه مستی جاشو یاد داری ------------------------------------------ بخون خالو بخون شو بی و شومی جوونی و بهار ناتمومی ------------------------------------------

پروفایل مدیر وبلاگ