خدا قوت بسیجی....
این تصویر متعلق است به اردوی بسیج ثارالله گنخک شیخها میباشد که در عید نوروز اعزام شده اند این اردو به همت جناب اقای اسکندری رئیس بسج منطقه میباشد و وبلاگ (زادگاه من گنخک شیخها)با عرض خسته نباشید به این فرد محترم و والا مقام خدا قوت میگود همچنین از رئیس پایگاه گنخک جناب اقای حمزه قادری تشکر به عمل می آید.خدا قوت..بسیجی . به امید این که این کار های خیر و خداپسندانه از جانب بسیج و سایر ارگان ها بیشتر به عمل اید .
قرعه کشی بانک جافرو
در تاریخ 25/3/1392 در بانک جافرو قرعه کشی بین حساب ها صورت میگیرد و هدایا شامل :
10 فروند الاغ
15کمک هزینه سفر به خرموج
18سفر زیارتی به کورا
10کارت شارژ 1000تومانی
مهلت ثبت حساب تا 24/3/92میباشد و تمامی علاقه مندان میتوانند به بانک جافرو مراجعه فرمایند.
تمامی دانش آموزان روستای گنخک مرهون و مدیون این فرد بزرگ هستند زیزا این فرد بود که مدرسه را به روستای گنخک آورد.من از شما آقای حسن حاجیانی خیلی ممنونم که این کار خیلی ارزشمند را انجام دادید.
از راست آقایان:حسین زارعی- شهراب رضا زارع پور-علی مختاری-علی منصوری
من خودم مدیون این فرد والا مقام هستم و از همین جا دست ایشان را بوسیده و از ایشان تشکر میکنم.
اطلاعیه اطلاعیه
در روستای باغ شالی مسابقه کوهنوردی برگذار میشود به استحضار دوستان میرساند به علت نبود کوه لغو گردید.
جوک گنخکی
چه سورو کجاست؟ولاتی است مابین دره چهار طاق و دره در هپهن.موجوداتی در آن زندگی میکنند از خود راضی و متکبر و همیشه دنبال چی مفت.علاقه عجیبی به دعوتی دارند و از تشیح جنازه بی نهایت لذت میبرند
موتور و ماشین را خیلی دوست دارن و چشم هایی شور و کاری دارند.بیشتر به سخن پراکنی مشغول هستند .شغل اصلی آن ها نگهبانی است.به وام علاقه خاصی دارند مخصوصا وام مسکن.به کمیته عشق میورزند.نانوا نزدشان مثل شرکت پتروشیمی است
انتخابات شورای روستای گنخک شیخها
انتخابات شورا یکی لز مهم ترین کار ها و تصمیم گیری ها در طول زندگی میباشد.سخنان رهبری در این مورد..
ثمره شرکت در انتخابات
انتخابات در کشور ما یک حرکت نمایشی نیست. پایه ی نظام ما همین انتخابات است. یکی از پایه ها، انتخابات است.
مردم سالاری دینی با حرف نمیشود؛ مردمسالاری دینی با شرکت مردم، حضور مردم، اراده ی مردم، ارتباط فکری و عقلانی و عاطفی مردم با تحولات کشور صورت میگیرد؛ این هم جز با یک انتخابات صحیح و همگانی و مشارکت وسیع مردم ممکن نیست. این مردمسالاری، عامل پایداری ملت ایران است.
اینکه شما توانسته اید در طول این سیسال از نهیب ابرقدرتها نترسید، اینکه ابرقدرتها هم غیر از نهیب نتوانستند ضربه ی اساسی به شما بزنند، اینکه جوانان کشور در ورود به میدانهای گوناگون این شجاعت و اخلاص را نشان میدهند، ناشی از مردمسالاری دینی است.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
وبلاگ (شهری تاریخی اما ناشناس)(روستای گنخک)امید به این دارد که مردان و زنان روستای گنخک در 24خرداد به پای صندوق های رای بیایند و با این کار خود مشت محکمی بر در امریکا و استکبار جهانی زنند.
حال من میخواهم اسامی افرادی که کاندیدای شورای گنخک گنخک شده اند را برای شما معرفی کنم .
مسلم احمدی از حزب صفری ها
محمد رنجبر از حزب صفری ها
حبیب حیدری از حزب صفری ها
فرهاد قاسمی قادری از حزب حاج محمدی ها
من امیدوارم که نامزد های حزب صفری ها به مقام رئیس شورا نرسند زیرابه قول معروف(همه چی را وایمیپیچونن)یعنی به هم میریزند.
امید به سربلندی و پیروزی و پیشرفت روستای گنخک شیخها
قلیان
قلیان وسیلهای آبی است برای کشیدن تنباکو که در خاورمیانه و آسیای مرکزی متداول است. قلیان توسط ایرانیان و هندیها اختراع شد. در فارسی به صورت قالیان و غلیان نیز ثبت شده و گاه نارگیلی نیز نامیده شدهاست. در افغانستان به کل مجموعه قلیان، چلم نیز میگویند.[۱] در کشورهای عربی به نام شیشه و نارجيلة معروف است و در به حقّه معروف است. قلیان برای استفاده از دود حاصل از تماس زغال گداخته و تنباکو است که به این عمل «کشیدن قلیان» میگویند.
اجزاء قلیان
قلیان به صورت سنتی از چندین جز تشکیل شده که در دانشنامه ایرانیکا چنین ذکر شدهاند.
- بادگیر
- آتشدان؛ محل قرارگیری تنباکو و ذغال گداخته.
- تنه یا میانه که میتواند فلزی باشد یا از چوب ساختهشود.
- میلاب
- نی پیچ یا شلنگ
- کوزه (یا قُلک) که منبع آب است و میتواند به اشکال مختلف باشد از جمله به شکل نارگیل، یا به شکل ساده. جنس آن نیز میتواند فلز، سفال، شیشه یا کریستال و یا برنج باشد.
تاریخچه
بنا به نوشتهٔ (اگر چه وی مأخذ خود را ذکر نکردهاست) «اولین بار (متوفی ۱۵۸۸) پزشک ایرانیِ دربار اکبر اول، سلطان مغول هند بود که دود تنباکو را از یک ظرف آب عبور داد تا آن را خالصتر و سرد نماید و از این طریق قلیان که در به حقّه معروف است را ابداع نمود.» اما از سوی دیگر، یک رباعی از اهلی شیرازی (درگذشته در ۱۵۳۵) به استفاده از قلیان اشاره مینماید و از این رو پیشینه استفاده از قلیان را میتوان به حداقل به دوران شاه طهماسب یکم صفوی بازگرداند و روایت ابوالفتح گیلانی را میتوان شاهدی بر معرفی قلیان، که در ایران مورد استفاده بودهاست، در شبه قاره هند دانست. [۲]
ایران
به گزارش فرارو، گرایش مردم ایران به قهوهخانهها مدتی است بیشتر شده است و ۳۷ درصد زنان ایرانی حداقل یکبار مصرف قلیان را تجربه کردهاند، کشیدن قلیان در سفره خانه های سنتی برای زنان ایرانی نیز مجاز است و روزانه تعداد زیادی از زنان نیز قلیان مصرف میکنند که این تعداد روز به روز در حال افزایش است.[۳] بنا بر گزارش ایسنا در سال ۱۳۹۱، امروزه هزينه ماهیانه سرانه مصرف قليان در ايران حدود ۲۱۵ هزار ريال است.[۴]
پیشینه
بنا بر دانشنامه ایرانیکا، تاریخ دقیق اولین استفاده از قلیان مشخص نیست. اولین تصویری که از قلیان به وسیله هنرمندان ایرانی کشیده شده، احتمالاً تصویر نشمی کماندار کار رضا عباسی، نقاش مشهور دربار شاه عباس بزرگ است، که تا اواخر نیمه اول قرن یازدهم هجری زنده بودهاست.
سیاحان اروپایی که به ایران سفر کردهاند از جمله تاورنیه که در دوران صفویه به ایران آمد به قلیان و کشیدن تنباکو در ایران اشاره کردهاند. از جمله وی نوشتهاست که «ایرانیان تنباکو را با دستگاهی کاملاً اختصاصی میکشند. در کوزه گلی دهان گشادی به قطر سه انگشت، تنه قلیانی از چوب یا نقره که سوراخی در وسط دارد قرار میدهند، و بر سر آن مقدار تنباکوی نمدار با کمی آتش میگذارند، و در زیر قلیان سوراخ ممتدی است که، در حالی که نفس را بالا میکشند، دود تنباکو با شدت از امتداد سوراخ پایین آمده و داخل آب که به رنگهای مختلف می آمیزد داخل میشود. این کوزه مرتباً تا نصفه آب دارد. دود که در آب است به سطح میآید و هنگامیکه نفس را بالا میکشند، از نی قلیان دود به دهان وارد میشود. به واسطه آبی که به قلیان میریزند دود تنباکو تصفیه میشود و کمتر ضرر میرساند. والا با این همه قلیان که میکشند، مقاومت برای آنها غیر ممکن است. ایرانیان زن و مرد، به طوری از جوانی عادت به کشیدن تنباکو کردهاند، که کاسبی که باید روزی پنج شاهی خرج کند، سه شاهی آن را به مصرف تنباکو میرسانند. میگویند اگر تنباکو نمیداشتیم چطور ممکن بود کیف و دماغ داشته باشیم.»
اولئاریوس نیز که در سال ۱۰۴۶ در ایران بوده مینویسد که «چندین گونه ظرف قلیان در ایران ساخته میشد. شیشهای، کوزهای، از جوز هندی (نارگیله)، کدوئی که تا نیمه آب میشد و گاهی در آن عطر میریختند».
شاردن، دیگر سیاح دوران صفوی، در سفرنامه خود مینویسد که، شاه عباس بسیار کوشید تا از استعمال قلیان در بین مردم جلوگیری کند. برای این کار، روزی در مجلسی رسمی دستور داد که به جای تنباکو قلیان مهمانان را با پهن چاق کنند، و سپس در حالیکه آنان مشغول کشیدن قلیان خود بودند گفت که، این تنباکو را که وزیر همدان برای من فرستادهاست و ادعا میکند که بهترین تنباکوی دنیاست، چگونه است؟ آنان همگی از این تنباکو تعریف کردند. آنگاه شاه خطاب به آنان گفت «مرده شوی چیزی را ببرد که نمیتوان آن را از پهن تشخیص داد». سرانجام کار مخالفت شاه عباس بزرگ با تنباکو به تحریم آن کشید، و هنگامیکه در گرجستان متوجه شد، سربازان او پول خود را صرف کشیدن تنباکو و توتون میکنند آن را ممنوع ساخت، و تجاری را که توتون و تنباکو به اردوی او آورده بودند با تنباکوی خود یک جا سوختند، و سربازانی که مرتکب کشیدن توتون و تنباکو میشدند بینی و لبانشان را میبریدند.
قلیان در دوران قاجار بخشی از ضرورتهای زندگی بود. اشراف و بزرگان در خانههای خود انواع قلیان نگهداری میکردند که بعضی از آنها جواهرکاری شده بودند. واقعه قیام تنباکو در دوران قاجار و در نتیجه فتوایی توسط میرزا حسن شیرازی مبنی بر تحریم مصرف و فروش تنباکو رخ داد.
انواع تنباکو
در ایران انواع تنباکو مانند تنباکوی بنیاد، برازجان، کاشان، بوشهر و غیره وجود دارد که بیشتر آنها به نام شهرهایی است که تنباکو در آنجا کشت میشود. همچنین در دهههای اخیر تنباکو با طعمهای میوهای نیز به بازار عرضه میشود که به صورت صنعتی تولید میشوند. طبق بررسیهای به عمل آمده قلیان اگر با تنباکوهای میوهای (توتونهایی که به روش شیمیایی به عمل آمده و دود آن بوی میوه میدهد) به عمل آمده باشد خطرناک و ضرر آن از ضرر سیگار بیشتر است[۵]. چون دودی که وارد ریه میشود دودی است که محصول مواد شیمیایی میباشد.
تنباکوی میوهای
تنباکوی میوهای هم چند سالی است که به دست اعراب تولید شده و با انواع اسانس و طعمهای گونا گون در دسترس همگان است حتی در کشورهای دیگر. البته به گفته پزشکان این نوع تنباکو از بدترین نوع برگ توتون تهیه شده که در کارخانهها معمولاً دور ریز تولیدات آنها است ولی به واسطه مواد شیمیایی معطر و بسته بندیهای پر زرق و برق آنها را با نام تنباکوی میوهای در ایران و نام عربی معسل در کشورهای عربی بفروش میرسانند. استعمال قلیان میوهای در برخی شهرها و کشورهای اروپا هم شیوع پیدا کرده و خیلی از جوانان هم در اروپا قلیان میوهای را به عنوان تفریح انتخاب کرده و ساعتی را در کافی شاپ برای سرو قلیان اختصاص میدهند.
تنباکو
تنباکو یا توتون، گیاهی با برگهای پهن است که در اصل به آمریکای شمالی و جنوبی رشد میکرد و امروزه در سراسر جهان کشت میشود. به برگهای خشک و بریده شدهٔ این گیاه هم تنباکو میگویند. مصرف اصلی این گیاه تدخین دود حاصل از سوزاندن برگهای خشک آن است که دارای نیکوتین است. این کار با پیچیدن آن در کاغذ یا پیچیدن برگهای برش نخوردهٔ آن به صورت سیگار یا سیگار برگ و یا ریختن آنها در سر قلیان و تدخین (کشیدن) آنها انجام میشود.[۱]
این گیاه به طور معمول یک تا دو متر رشد میکند، برگهای آن بزرگ و پهن بوده و حدود نیم متر ارتفاع دارند که با موهای بلند و نرم پوشیده شده است و دارای شیرهٔ چسبنده ای است.
در اواخر قرن پانزدهم میلادی پس از آن که کریستف کلمب قاره آمریکا را کشف کرد، و استعمال تنباکو را از سرخپوستان آموخت، از نظر سرخپوستان تنباکوگیاهی مقدس بود و آنها را با عالم ارواح ارتباط میداد. تنباکو به اقتصاد آمریکا کمک شایانی کرد وبه اروپا و سپس دیگر نقاط جهان راه یافت.[۲]
این محصول، یک کالای با ارزش در اقتصاد کشورهایی چون کوبا، هند، چین و ایالات متحده ی آمریکا است.
آلکالوید نیکوتین معمولاً به عنوان جزء اصلی تنباکو شناخته می شود، امّا نیکوتین خود به تنهایی اعتیادآور نیست. به نظر می رسد که واکنش بین و نیکوتین عامل بیشتر خواصّ اعتیادآور مصرف تنباکو است. تأثیرات زیان آور تنباکو حاصل از هزاران ترکیب مختلف موجود در دود آن مانند (مثل فرمالدهید، کادمیم، نیکل، آرسنیک، (TSNAs)، فنول ها و بسیاری دیگر.[۳]
محبوبیت این کالا پس از رفتن اروپایی ها به آمریکا، باعث رونق اقتصادی مناطق جنوبی ایالات متّحده شد، تا آنکه کشت پنبه جای آن را گرفت. بعد از جنگ داخلی آمریکا، به علّت تغییر در تقاضا و نیروی کار، تولید سیگار رونق گرفت. این محصول جدید به سرعت باعث رشد شرکت های تنباکو شد. بیش از 70 نوع گیاه تنباکو در خانواده ی نیکوتین) به افتخار ، سفیر فرانسه در پرتغال، که در سال 1559 این مادّه را به عنوان یک دارو به دربار فرستاد، بر این مادّه نام گذاری شد.[۴]
مصرف تنباکو توسّط 1.1 میلیارد نفر تجربه شده است، یعنی تقریباً 1/3 جمعیّت بالغ زمین. سازمان بهداشت جهانی (WHO) اعلام کرده که تنباکو بیشترین علّت مرگ قابل پیشگیری در جهان است، و تخمین زده که اکنون عامل مرگ 5.4 میلیون نفر در سال است. میزان مصرف تنباکو در کشورهای توسعه یافته، بدون تفییر مانده یا کاهش داشته است، امّا در کشورهای در حال توسعه مانند ایران در حال افزایش است.[۵]
ریشه
کلمه ی اسپانیایی و پرتغالی تنباکو به نظر می رسد ریشه در زبان ، 1552)، یا به Y برای کشیدن دود تنباکو (بر اساس اُویدو؛ که در آن به برگ های تنباکو کوهیبا می گویند.) اطلاق می شود.[۶]
به هر حال کلمات مشابهی در زبان های اسپانیایی، پرتغالی و ایتالیایی از سال 1410 برای گیاهان دارویی استفاده می شده که از کلمه ی عربی طبق گرفته شده است. این کلمه از قرن 9 به گیاهان دارویی مختلفی اطلاق می شده.[۷]
تاریخچه
توسعه ی ابتدایی
تنباکو از گذشه های دور در مصرف می شده، تا زمانی که مهاجران اروپایی به آنجا رفته و این تجربه را به اروپا معرّفی کردند، جایی که بسیار محبوب شد. بسیاری از قبایل بومی آمریکا به صورت سنّتی تنباکو را در مزارعی در مکزیک در سال های 1400 تا 1000 قبل از میلاد، کشت و مصرف می کردند.[۸] قبایل شرقی آمریکای شمالی مقادیر زیادی از تنباکو را در کیسه به عنوان یک کالای تجاری قابل قبول حمل می کردند، و معمولاً آن را در (نوعی پیپ) در بزرگداشت های مقدّس یا مهر و موم معامله می کشیدند.[۹] در چنین مواقعی تنباکو را در همه ی مقاطع زندگی، حتّی در کودکی، می کشیدند..[۱۰] آن ها باور داشتند که تنباکو هدیه ای از طرف خالق است و دود بازدم شده ی آن، حامل تفکّرات و دعاهای انسان به بهشت است.[۱۱]
قبل از توسعه ی نژادهای "لایتر ویرجینیا" و "برلی سفید"، دود تنباکو بسیار ناملایم بود و بومیان آمریکا در مراسم مذهبی و اروپاییانی که به صورت پیپ یا سیگار آن را مصرف می کردند، قابل کشیدن در ریه ها نبود.[۱۲] کشیدن دود "ناملایم" تنباکو به درون ریه ها بدون آسیب کوتاه مدّت جدّی به آن ها نیازمند کشیدن مقادیر اندک آن توسّط پیپ هایی مانند ) است. کشیدن دود در ریه در شرق از هزاران سال پیش با مصرف گیاه شاهدانه (کانابیس، ماری جوانا، حشیش) و خشخاش (تریاک) رایج بوده است.
محبوبیت
بعد از رسیدن اروپاییان به آمریکا، محبوبیت تنباکو به عنوان یک کالای تجاری افزایش یافت. همچنین اقتصاد جنوب ایالات متحده را تا زمانی که پنبه جایگزین آن شد، رونق می بخشید. پس از جنگ داخلی آمریکا تغییر در تقاضای تنباکو و همچنین نیروی کار، باعث شد مخترع، جیمز بونساک، دستگاهی را اختراع کند که تولید سیگار را به صورت خودکار انجام می داد.
این افزایش در تولید باعث رشد سریع تا کشف های علمی میانه ی قرن بیستم، شد.
امروزه
پس از کشف های علمی میانه ی قرن بیستم، تنباکو به عنوان یک مادّه ی دشمن سلامتی محکوم شد، و سرانجام به عنوان یک عامل برای سرطان و دیگر بیماری های تنفّسی و گردش خون، شناخته شد. این امر در ایالات متحده، به (MSA) انجامید، که شامل دو قانون پرداخت سالانه ی شرکت های تولید کننده به دولت های ایالتی و محدودیّت های داوطلبانه بر تبلیغات و بازاریابی محصولات تنباکو می شد.
پرورش تنباکو
روشهای بسیاری برای پرورش این گیاه وجود دارد ولی تمامی گیاهان تنباکو نیازمند مراقبت شدید هستند تا گیاهی با کیفیت به دست آید.
- تخم تنباکو را باید پیش از کشت با کود و آرد ذرت و پنبه مخلوط کرد.در نواحی گرم، تخمها به پارچه ای پنبه ای پوشیده می شوند ولی در نواحی سرد این کار به وسیله پشم شیشه انجام می گیرد.
- در اکثر نواحی، گیاه در عرض ۶ الی ۱۰ هفته، حدوداً ۲۰ سانتی متر رشد میکند و در طول این مدت ، ۴ تا ۶ برگ روی نشا ظاهر می شود.در این مرحله گیاه آماده انتقال به کشتزار هایی است که از قبل به دقت آماده شده و کود داده شدهاند.
- هنگامی که بوتهها شروع به گل دادن می کنند، نوک هر یک قطع میشود تا برگها کلفت تر و پررنگ تر شوند.۳ یا ۴ ماه پس از قرار دادن نشا در کشتزار، گیاه آماده درو است.
- برای درو دو روش به کار می رود.چیدن برگ رسیده یا بریدن ساقه:
- چیدن برگ رسیده : در این روش، هر برگ به طور جداگانه کنده می شود.هر هفته ۲ تا ۴ برگ از یک بوته برداشته می شوند که این نوع برداشت ، ۵ تا ۸ هفته به طول می انجامد.
- بریدن ساقه : در این روش، پس از بزرگ شدن برگها، گیاه از ساقه چیده می شود.
- بعد از درو کردن، تنباکو به اصطلاح باید حرارت، هوا یا خورشید قابل بهبود یافتن است.
- بهبود با حرارت : در این روش، برگهای سبز تنباکو در یک انبار کاه عایق دار کوچک که توسط بخار، گرم میشود آویزان می شوند.
- بهبود با هوا : این روش برای برگ هایی که به روش چیدن ساقه درو شده باشد، مفید است که باید در معرض هوا قرار گیرد.
- بهبود با خورشید : سایر اشکال تنباکو در مجاورت با نور خورشید بهبود می یابند بدینصورت که باید مقابل خورشید آویزان شوند.
- مرحله نهایی، که به انگلیسی aging نامیده میشود، مرحله مراقبت از برگهای بهبود یافته است که برای جا افتادن برگها و بهتر شدن طعم آنها صورت می گیرد.
کنار
درخت کنار (به انگلیسی: Ziziphus) بومی جنوب ایران است . برگهای کوبیده آن را «سدر» مینامند و میوه آن خوردنی است.
کنار درختی است به ارتفاع نزدیک به ۱۰ متر با برگهای کوچک و قلبی شکل و کشیده با سه رگبرگ برجسته که گوشوارک آن به خار تبدیل شدهاست .
میوه کنار
میوه کنار خوراکی است. میوه این درخت تخم مرغی شکل و کمی کوچکتر یا به اندازه میوه زیتون با طعمهای ترش مطبوع و شیرین است. این درخت و میوه آن در جنوب ایران کنار نامیده میشود و در کتابها به نامهای کنار، سدر، سدره، منبل داوود، سنجد گرجی، نیم، ضال، ببر و شجره النبق خوانده شدهاست. از قدیم از برگ سائیده درخت کنار بهعنوان ماده پاک کننده موی سر و بدن استفاده شده و هنوز هم در برخی نقاط استفاده از آن متداول است . برگ سائیده کنار «سدر» نام دارد . این درخت در استانهای جنوبی کشور مانند استان فارس و استان هرمزگان و استان بوشهر و استان خوزستان و استان کرمان و استان بلوچستان به خوبی رشد میکند.
شستشو با برگ کنار (سدر)
برگهای کنار را میتوان خشک و پودر کرده و جهت شستشوی بدن و مو بکار برد. برگ کنار (سدر) حاوی تانن، استرولهای گیاهی مانند بتاسیتوسترول، بتاسیتوسترول گلوکزید و ساپونین ابلین لاکتون میباشد. ساپونین موجود در سدر عامل کف کنندگی در برگ کنار است. ابلین لاکتون از دسته ساپونینهای استروئیدی است و به عنوان ماده اولیه برای تهیه هورمونهای استروئیدی میتوان بکار برد.
گونهها
سدر در جهان دارای ۴۰ گونه است: